هوا ابریست و یک دل به انتظار
هوا ابریست و ابرها به سوی نا کجا ابادی می روند . می بینی شکلهای زیبایش راگویی شکل قلبی می شود که قلب دیگری را درون خود جای
داده و چه زیباست و گاه شکل کلیدی می شود که برای باز شدن ان قلب می شتابد و گاه شکل ققنوس افسانه ای شهر قصه هایم می شود
چه زیبا و چه باشکوه .
دیشب اسمان ابری بود مثل دلی که دلتنگ تمام وجودش شده بود هر چه با چشمها به دنبال ان همه زیبای گشتم محو در هم شده بودند و بعد
از مدتی همه رفتن ستاره ی زیباو نورانیم هویدا شد می دانی هم صحبت من در شب های دلتنگی همان ستاره ی زیبا است نام تو را دارد و چه
زیبا می درخشد.
هم سفر من در شهر زیبای دیدار، ستاره ای است از جنس پاکی و صداقت و چه زیبا خواهد شد روز ها هم بتابد و در کنار من بماند .
می دانی ماه دردل تاریکی برای چه می درخشد ؟
برای تنهایی تمام انسان ها تا احساس امید همیشه در دلشان بتابد.
راستی صبح شده و ستاره ی من هم رفت پشت ابرها گفته ها دیگر به پایان می رسد اما درون دل همیشه می مانند...
قابل توجه بعضی ها کپی نیست و نوشته ی یک دوست می باشد .