هوا ابریست و یک دل به انتظار

هوا ابریست و ابرها به سوی نا کجا ابادی می روند . می بینی شکلهای زیبایش راگویی شکل قلبی می شود که قلب دیگری را درون خود جای

 داده و چه زیباست و گاه شکل کلیدی می شود که برای باز شدن ان قلب می شتابد و گاه شکل ققنوس افسانه ای شهر قصه هایم می شود

  چه زیبا و چه باشکوه .

دیشب اسمان ابری بود مثل دلی که دلتنگ تمام وجودش شده بود  هر چه با چشمها به دنبال ان همه زیبای گشتم محو در هم شده بودند و بعد

از مدتی همه رفتن ستاره ی زیباو نورانیم هویدا شد می دانی هم صحبت من در شب های دلتنگی همان ستاره ی زیبا است نام تو را دارد و چه

زیبا می درخشد.

هم سفر من در شهر زیبای دیدار‌‌، ستاره ای است از جنس پاکی و صداقت و چه زیبا  خواهد شد روز ها هم بتابد و در کنار من بماند .

می دانی ماه دردل تاریکی برای چه می درخشد ؟

برای تنهایی تمام انسان ها تا احساس امید همیشه در دلشان بتابد.

راستی  صبح شده و ستاره ی من هم رفت پشت ابرها گفته ها دیگر به پایان می رسد اما درون دل همیشه می مانند...

قابل توجه بعضی ها کپی نیست و نوشته ی یک دوست می باشد .